Hallo allemaal. Ik wil mij graag, zo kort na de ALV, even aan jullie voorstellen.
Mijn naam is Melissa van Loon en ik ben door de leden gekozen als de opvolger van Denny. Ik ben dus de nieuwe voorzitter van SAVOSA. Ondanks het feit dat het al een tijd in de pijplijn zat en ik in de praktijk al het één en ander voor de vereniging deed, moet het nog een klein beetje indalen. Niet alleen voor mij, maar voor iedereen. Denny is jaren het gezicht van onze vereniging geweest en de omschakeling zal tijd nodig hebben. Ik wil hier dan ook even de mogelijkheid aangrijpen om hem enorm te bedanken voor zijn inzet van de afgelopen jaren. Dit heeft geresulteerd in een duidelijke basis om de komende tijd op door te pakken en verder te ontwikkelen.
Met elke overgang van bestuursleden volgt er een periode van cultuurverandering. Dat is altijd zo, is een kwestie van groepsdynamiek. En dat is niet goed of slecht, dat is een simpel feit. Ik ben een ander persoon, met een ander karakter en een andere werkwijze. Maar het doet me enorm goed om zo in de wandelgangen te horen dat velen van onze leden vertrouwen hebben in mij en de manier waarop ik deze rol kan vervullen. De positieve reacties op mijn benoeming zijn hartverwarmend. Bedankt!
Voor degenen die mij niet (zo goed) kennen, zal ik iets vertellen over mijn achtergrond.
Mijn dochter Mackenzie is begonnen als F-je en speelt intussen bij de DC1. We komen dan ook al een aantal jaar bij deze vereniging over de vloer.
Ik heb vanaf mijn vroege jeugd bij Snelwiek gespeeld en ben daar na een kleine twaalf jaar mee gestopt, omdat ik het niet meer kon combineren met mijn studie. In de tussentijd heb ik jaren niet meer gespeeld, tot afgelopen seizoen. Ik heb mijn positie als keeper opnieuw ingenomen bij de Dames Midweek, met veel plezier en wat blauwe plekken hier en daar.
Vorig jaar heb ik ook de taak van Scheidsrechters Contactpersoon op me genomen, gelukkig naar tevredenheid van de mensen die ik elke week weer mocht indelen om onze wedstrijden in goede banen te leiden.
Toen ik ruim een jaar geleden voor het eerst gevraagd werd om de rol van voorzitter op me te nemen, heb ik eerlijkheidshalve “nee” gezegd. Niet omdat ik het niet wil of kan, maar omdat ik, als alleenstaande fulltime werkende moeder, niet zeker wist of ik daar de tijd en de ruimte voor had. Als ik aan iets begin, dan wil ik zeker weten dat ik het de aandacht kan geven die het verdient. Wat ik doe, doe ik graag goed, anders begin ik er niet aan.
SAVOSA is de afgelopen jaren zowel voor mijn dochter als voor mij een veilige plek geweest, een plek waar we ons thuis voelden, waar we andere zaken even konden vergeten en waar we zijn opgenomen. Extra reden om er niet lichtzinnig aan te beginnen, maar uiteindelijk ook de doorslaggevende reden om alsnog het voorzitterschap op me te nemen. Ik zie en hoor een hoop goede dingen in onze vereniging, ik zie potentie en ik zie een hechte, saamhorige club mensen die mooie dingen met elkaar bereikt hebben en nog kunnen bereiken. Dat er ook dingen niet goed gaan, is inherent aan een vereniging en ik vind het een hele mooie uitdaging om die zaken aan te pakken, zonder afbreuk te doen aan alles wat deze vereniging mooi maakt. Wat goed is, moet goed blijven en wat beter kan, gaan we verbeteren. De eerste stappen zijn dan ook al gezet. Zo wordt er een werkgroep samengesteld om een nieuw beleidsplan op te stellen, zijn er concrete plannen om de kantine op te knappen en hebben we de eerste problemen al mogen tackelen (denk aan een prachtige, nieuwe vloer die ineens in een zwembad veranderde). Mijn eerste officiele dagen zijn in ieder geval niet saai geweest.
Voor het maken van de plannen, voor de input en voor de uitvoering: daar heb ik, en de rest van het bestuur, jullie allemaal voor nodig. Ik doe het namelijk niet alleen, zeker niet. Ik ben, als voorzitter, niet degene die alles bepaalt: ik ben degene die het proces begeleidt, die de lijnen uitzet, die mensen faciliteert waar nodig en die luistert en beschikbaar is en indien noodzakelijk de vinger op de zere plek legt. Direct, eerlijk, aanspreekbaar en oprecht. Dat is de rol die ik voor me zie. Ik sta boven het proces en naast de mensen.
Maar SAVOSA, dat zijn we allemaal. En ik spreek de verwachting uit dat, als we over een jaar terugkijken op dit seizoen, we met zijn allen trots kunnen zijn op wat we als vereniging hebben neergezet. Ik vind het in ieder geval een eer dat jullie het vertrouwen in mij hebben uitgesproken en mij een onderdeel van dit geheel laten zijn.
Bedankt en hopelijk tot snel!
