Afgelopen zaterdag gingen de jongens C samen met Joyce en Jesiah naar de Efteling met gesponsorde kaartjes. Ze liepen het park in alsof ze een VIP-dag hadden gewonnen. Meer rondjes in de achtbanen dan trainingsloopjes, meer gegil in de Python dan in de verdediging, en een team spirit waar zelfs Pardoes stil van werd.
De volgende ochtend moesten ze – veel te vroeg – aantreden tegen Foreholte. In de eerste helft was duidelijk dat iedereen nog half in de Droomvlucht zweefde: slaperige ogen, sloom tempo en net genoeg energie om op het veld te blijven staan. Toch gingen ze de rust in met 4 doelpunten voorsprong, een klein wonder gezien het Efteling-herstelprogramma waar ze nog middenin zaten.
Maar toen kwam de rust… en de Dextro. BÁM! De stroom ging aan. In de tweede helft vlogen de jongens over het veld alsof ze rechtstreeks uit de Baron 1898 waren gelanceerd. Passes liepen, individuele acties lukte, het samenspel ging weer goed en de verdediging stond ineens als de muur van Raveleijn.
Eindstand: 32-13. Savosa dolblij, Foreholte minder blij… en Joyce? Die was waarschijnlijk nog steeds bezig haar harem in het gareel te houden.
